Door Esther Barfoot

We gingen ons verdiepen in een radicaal ander mensbeeld. Dat zei de aankondiging. Of die andere keer: we gingen ons verdiepen in de totaal nieuwe vormen van communicatie die transitie van ons vraagt. Alle twee gave en belangrijke bijeenkomsten en ik ging er enthousiast naartoe. Maar, wat schetste mijn verbazing, of eigenlijk, mijn shock: beide keren stond er iemand op een podium tegen ons, het publiek, aan te praten.

En bij beide bijeenkomsten waren dat meerdere witte mannen (respectievelijk: 2 en 5) en 1 witte vrouw. Bij beide bijeenkomsten zei de mannelijke presentator bovendien tegen het publiek dat we vragen mochten stellen, dat hij het graag interactief wilde maken en dat hij ook van ons wilde leren. Dus zo geschiedde: het publiek stelde af en toe een vraag.

 

Okee, misschien denk je: Boeien! Wat maakt het uit?!

 

Het maakt heel veel uit. Want hoe denken we tot dat radicaal andere mensbeeld te komen of die radicaal andere communicatie, als we blijven vasthouden aan het oude stramien?!

 


 

VORMGEVING MATTERS. En hoe!

 

MIJN PROBLEEM MET EEN PODIUM:

-Je zet de setting vast in specialisten (op het podium) en ontvangers (in de zaal).

-Je reduceert de ontmoeting daarmee tot eenrichtingsverkeer, ipv veel-richtingsverkeer.

-Je maakt geen gebruik van de kennis, wijsheid en levenservaring in de zaal. Je maakt geen gebruik van de collectieve wijsheid.

-Je bouwt door op aloude hiërarchie.

-Leren van het publiek gaat dus ook nauwelijks gebeuren.

-Je zet met deze opstelling velen in passieve stand.

-Zeker als er overwegend witte mannen op het podium staan, communiceer je dat witte mannen (nog steeds) de kennis in pacht hebben. Weg vernieuwing!

 

Kortom: Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Dat is wat je krijgt met een podiumopstelling.

Terwijl: juist die COLLECTIEVE WIJSHEID WAARDEREN en AANBOREN; dat ís de essentie van dat radicaal andere mensbeeld.

 


 

 

HOE GEEF JE ZO’N ONTMOETING DAN VORM?

 

—CREËER INTERACTIEVE WERKVORMEN waaraan alle aanwezigen meedoen.

— In een cirkel. Want: in de cirkel zijn alle aanwezigen gelijk aan elkaar. Iedereen is ontvanger én iedereen is specialist.

— Andere interactieve werkvormen kunnen ook: groepen aan tafels, markt, spel, mingelen, etc. Gebruik je fantasie.

— Maak liefst gebruik van meerdere werkvormen, zo spreek je de aanwezigen op verschillende wijzen aan.

—Dit kan óók als je de sessie rondom een specifieke persoon wilt bouwen. Laat die persoon lekker in de kring spreken. En open daarna een gelijkwaardige dialoog.

—Juist ook voor dat radicaal andere mensbeeld en die vernieuwende communicatie: INCLUSIVITEIT IS EEN BASISWAARDE.

—Dus praat niet alleen maar ‘inclusiviteit’, maar doe het!

—Zorg voor diverse pool van hosts. En: programmeer de sessie niet voordat de ‘sprekerslijst’ inclusief is.  Jawel. Doe het.

 

Als je vernieuwing wilt zaaien, kies dan voor een vorm die dat ook doet. En ja, de voorbereiding van zo’n vernieuwende vorm kost meer tijd. Maar dat is het waard, toch?

 

Op naar minder podia en meer BETEKENISVOLLE DIALOOG!

 

❤️